白川郷は、白山をはじめ多くの山々に囲まれた美しい郷です。白川郷の家々は、昔から屋根に降った雪が自然に落ちるような急勾配の茅葺屋根を両側から組み合わせた構造で、横から見ると大きな三角形の形をしており、「合掌造り」と呼ばれています。
　この地方の昔の産業は焔硝(塩硝)や養蚕が主でした。白川郷の他に、五箇山地区(現富山県南砺市)にも合掌造りの集落があり、白川郷と合わせて1995年に「白川郷・五箇山の合掌造り集落」として世界遺産に登録されました。
　合掌造り家屋の特徴は、現在も人々の暮らしが営まれており、村の中で行われる伝統的な行事も受け継がれていることです。その根底には村の人々が相互に協力し合う「結(ユイ)」「合力(コウリャク)」の心が流れています。
　合掌造り家屋の維持・屋根の葺き替えや田植え、稲刈りなど労働力を交換し合う「結」という自発的に労働力を提供する「合力」で住民は強いきずなで結ばれています。和田家は古くから名主(庄屋)として村の中心的な存在であり、村の産業のリーダーとしての役割を永年努めてきました。現在でも和田家住宅は地域で最も大きい家屋の一つです。保存されている生活用品、産業に用いる諸道具や建物は昔ながらのものばかりで、近年まで家や村の諸行事で活用され続けてきました。
　ชิราคาวาโกเป็นเมืองที่สวยงามห้อมล้อมไปด้วยภูเขาเป็นจำนวนมาก เช่น เขาฮะคุซัง บ้านในชิราคาวาโกที่ถูกเรียกว่า “กัชโชซึคุริ” มีลักษณะเป็นทรงสามเหลี่ยมขนาดใหญ่เมื่อมองดูจากด้านข้าง ด้วยโครงสร้างการประกอบเข้าด้วยกันของหลังคาแบบมุงที่ลาดเอียงลงมาเพื่อให้หิมะตกลงมาจากหลังคาจากอดีตได้อย่างธรรมชาติ
　อุตสาหกรรมในอดีตของเขตนี้ คือ การเลี้ยงไหมและทำดินปืน (ดินประสิว) นอกจากที่ชิราคาวาโกแล้ว เขตโกคายามะ (ปัจจุบัน คือ นันโทชิโทยะมะ) ก็มีหมู่บ้านแบบกัชโชซึคุริ เช่นกัน ซึ่งถูกบันทึกเป็นมรดกโลกในฐานะที่เป็นหมู่บ้านกัชโชซึคุริแห่งชิราคาวาโกและโกคายามะในปี 1995 ร่วมกับชิราคาวาโก
　ลักษณะพิเศษของบ้านแบบกัชโชซึคุริ ผู้คนในปัจจุบันเองก็ยังคงใช้ชีวิตเช่นนั้นอยู่ เทศกาลที่เป็นขนบธรรมเนียมที่ถูกจัดขึ้นในหมู่บ้านก็ยังมีการสืบทอดอยู่ จิตวิญญาณแห่งความสามัคคีของคนในหมู่บ้านด้วย “ยูอิ(สายใย)” และ “โคเรียะคุ(การรวมพลัง)” ร่วมมือซึ่งกันและกันยังคงไหลเวียนอยู่ในก้นบึ้งนั้น
　ชาวบ้านมีความผูกพันกันอย่างแน่นแฟ้นด้วย “โคเรียะคุ(การรวมพลัง)” โดยการร่วมแรงร่วมใจกันที่เรียกว่า “ยูอิ(สายใย)” ที่รวมใจกันทำร่วมกัน เช่น การมุงหลังคาใหม่ และบำรุงรักษาบ้านแบบกัชโชซึคุริ ร่วมกันดำนา ร่วมกันเก็บเกี่ยว บ้านวาดะเป็นศูนย์กลางของหมู่บ้านในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่บ้านตั้งแต่อดีต ทำงานโดยมีหน้าที่รับผิดชอบในฐานะผู้นำอุตสาหกรรมหมู่บ้านมาเป็นเวลายาวนาน บ้านวาดะแม้แต่ปัจจุบันนี้ ก็นับเป็นหลังหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดในย่านนี้ อาคารและเครื่องมือต่างๆที่ใช้ในอุตสาหกรรม ข้าวของเครื่องใช้ที่ถูกเก็บ มีแต่ของที่มีมาแต่ในอดีตที่ถูกนำมาใช้อย่างต่อเนื่องในเทศกาลต่างๆในหมู่บ้านและบ้านจนถึงปัจจุบัน
　

　和田家の広い敷地の中に屋根の茅を保管する板蔵と稲架小屋があります。どちらも20年～30年ごとに屋根を葺き替えるために茅場(茅が生えている場所)で育てた茅を毎年刈り取り保管しています。稲架小屋には、秋に刈り取った稲を稲架にかけて一時保管します。
　このような、住で大切な茅と生活に必要な稲を保管する建物が敷地の中にあります。
　กระท่อมเก็บข้าวสารและอิตะกุระเพื่อเก็บหญ้าซุซุกิสำหรับหลังคาอยู่ที่บริเวณด้านในพื้นที่กว้างของบ้านวาดะ ทั้งสองที่ จะเก็บหญ้าซุซุกิที่เลี้ยงไว้ที่ทุ่งหญ้า (ที่ที่หญ้าขึ้น) เพื่อมุงหลังคาใหม่ทุกๆ 20-30 ปี ที่กระท่อมเก็บข้าวสาร จะเก็บข้าวไว้ระยะเวลาหนึ่งโดยนำข้าวที่เก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงไปตากแห้
　อาคารที่อยู่ในพื้นที่ที่เก็บข้าวที่สำคัญต่อการใช้ชีวิตและหญ้าซุซุกิที่สำคัญต่อบ้าน